[BONE][EP I][Ending Event 03]

[ Oz H Star ]

[ Etoile Star ]

Previous

[ Event01 - (Oz&Etoile): Haul an Anchor! ]

[ Event02 Prologue: A Ghastly Windy Night ]

» ( Event02 - Oz(J Jinx): There's something in the night )
» ( Event02 - Etoile(K Kraken): There's something in the night )

 Oz H Star

Etoile Star

    ชายหนุ่มนั่งข้างเตียงน้องสาว มองเธอที่หลับสนิท เขายกมือลูบหัวน้องเบาๆอย่างอ่อนโยน จากนั้นก็เขย่าน้อยๆพร้อมเรียกปลุกให้ตื่น

    นี่เป็นเวลาเย็นแล้ว เขาปล่อยให้น้องหลับพักผ่อนมาทั้งวันโดยไม่ได้ปลุกขึ้นมาทานอะไร เขาเป็นห่วงน้องสาวมากหลังจากที่กลับมาที่ห้อแล้วไม่เจอ ยังดีที่ตอนออกจากห้องแล้วไปเจอกันพอดี

น้องสาวเขาท่าทางตื่นกลัวและอ่อนเพลียพอสมควรในตอนนั้น และกว่าจะฟังเรื่องราวจากน้องเขาจนจบ เขาก็เผลอกังวลมากจนดุไประหว่างนั้น เธอแสดงท่าทีหงอยลงจนทำให้เขารู้สึกผิดขึ้นมา และกอดปลอบเธอ

    

  เด็ก สาวลืมตาตื่นขึ้นด้วยแรงเขย่าปลุกเบาๆของพี่ชายเธอ เธอค่อยๆปรือตาขึ้นอย่างงัวเงีย เหตุการณ์ที่ได้เกิดขึ้นทำให้เธอรู้สึกเครียดพอสมควร แต่หลังจากได้เจอพี่ชายที่ไม่ได้บาดเจ็บอะไรกำลังวุ่นวายจะไปตามหาเธอ สาวน้อยก็รู้สึกโล่งและดีใจไปมากโข แม้จะโดนดุที่แอบตามพี่ชายออกไปก็ตาม     แต่อ้อมกอดอุ่นๆพร้อมกับมือที่ลูบหัวปลอบเธอเบาๆหลังจากนั้นก็ทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยและดีขึ้นมากแล้ว

 เธอ ยังคงงัวเงียอยู่เล็กน้อยหลังถูกปลุก แต่หลังจากที่พี่ชายเธอพูดถึงงานเลี้ยงต้อนรับก็ทำให้เธอรู้สึกหิวพร้อมตา สว่างขึ้นมาทันที ก็หลังจากที่เธอกลับมาเจอกับพี่ชายและกว่าจะคุยเล่าเรื่องให้ฟังจนหมด เธอก็เพลียมาก และหลับยาวยามกลางวันกระทั่งถึงเย็น ไม่ได้ตื่นมาแตะอาหารเลยสักมื้อ

    เขาหวังว่าเธอจะรู้สึกดีขึ้นหลังปล่อยให้พักมายาว และคิดว่าเธอควรตื่นมาทานอาหารสักมื้อ อย่างน้อยๆงานเลี้ยงต้อนรับคงไม่เสิร์ฟอะไรแย่ๆ และคงทำให้น้องของเขารู้สึกรื่นเริงขึ้นมาบ้าง

    หลังจากปลุกน้องสาว เขาก็ออกมารอน้องข้างหน้าห้อง ไม่ได้เปลี่ยนชุดอะไรใหม่ ซึ่งชายหนุ่มคิดว่าเขาก็ไม่ได้มีชุดอะไรที่เลิศหรูไปมากกว่านี้สักเท่าไหร่ ส่วนใหญ่เขามักเอาเงินไปซื้อชุดให้น้องใส่มากกว่า

เขายืนเงียบๆระหว่างรอพลางเดาว่าน้องเขาคงต้องใส่ชุดที่เขาซื้อให้เมื่อปีก่อนแน่เพราะท่าทางของน้องสาวยามได้เห็นชุดนั้นท่าทางดีใจเหลือเกิน เขายืนยิ้มเล็กๆที่มุมปากอย่างมีความสุขยามที่นึกถึงรอยยิ้มของน้องสาวเพียงหนึ่งเดียวของเขา

ในขณะเดียวกัน สาวน้อยที่อยู่ในห้องก็ลุกขึ้นมาเช็ดหน้าตาและหวีผมให้เรียบร้อย จากนั้นก็เดินไปค้นกระเป๋าเสื้อผ้า หยิบชุดกระโปรงชุดโปรดที่ดูดีที่สุดเท่าที่มีมาเปลี่ยน ซึ่งมันเป็นชุดที่พี่ชายเธอออมเงินซื้อให้เป็นของขวัญราวปีก่อนและเธอก็ชอบ มันมาก  

 

เธอกำลังหวังว่าเธอคงไม่ซุ่มซ่ามทำชุดที่เธอรักเปื้อนอาหารในยามค่ำนี้

 

  เด็กสาวเดินตามพี่ชายไปข้างๆ ตอนนี้เธอรู้สึกกระปรี้กระเปร่าขึ้นพอสมควร และเริ่มมองสำรวจตามทางระหว่างเดินไปด้วยอย่างตื่นตาเล็กๆที่เห็นผู้โดยสาร คนอื่นๆ เธอพยายามเดินใกล้พี่ชายเพราะกลัวจะพลัดหลง สาวน้อยหันมาสบตาแล้วยิ้มให้พนักงานคนนึง จากนั้นก็เดินตามพี่ชายเธอต่อไป

 

    เขาเดินสบายๆไปกับน้องสาวข้างๆเขา ยิ่งเดินไปเรื่อยๆคนก็ยิ่งเยอะขึ้น เขาจึงเขยิบมาเดินใกล้น้องสาวที่แอบซนของเขาเป็นการกันไม่ให้เธอพลัดหายไป และเดินมุ่งหน้าตามฝูงชนที่เขาคิดว่าคงเดินไปที่งานเลี้ยงเช่นกัน แต่ทว่าเขาพบว่าเขาพาน้องสาวเดินหลงอยู่ตรงไหนของเรือก็ไม่รู้ เขาหันไปหันมา ชายหนุ่มตัดสินใจพาน้องสาวเดินไปถามทางคนแถวนั้น

     สาว น้อยเดินตามพี่ชายตัวเองไปเรื่อยๆ พลางใช้เวลามองสำรวจเรือไปมา แต่แล้วพี่ชายเธอก็ชะงัก เธอจึงชะงักมองตาม แล้วพบว่าพี่ชายเธอจำทางไม่ได้ซะแล้ว เธอหัวเราะเล็กน้อย แล้วเดินตามพี่ชายที่พาเธอไปถามทางจากคนแถวนั้น

เขา พบผู้ชายใส่สูทสุภาพที่ยืนแถวนั้น ซึ่งเป็นพนักงานต้อนรับที่อยู่บนเรือ จึงพาน้องสาวเดินเข้าไปถามทาง

 เธอเดินตามไปยืนรอใกล้ๆพี่ชายที่เดินไปถามผู้ชายคนนึง เธอเห็นผู้หญิงยืนอยู่ไกลๆ คิดว่าคงเป็นผู้โดยสารบนเรือเหมือนกัน และไม่ได้สนใจอะไร

ชายในชุดสูทที่ทั้งสองเจอเป็นพนักงาน และเขาก็ยินดีอย่างยิ่งที่นำทั้งสองพี่น้องไปที่ห้องอาหารของผู้โดยสารชั้น 3

ทั้งสองมาถึงห้องอาหารด้วยดี

[Ended Event 03]