[ Oz H Star ]
[ Etoile Star ]
Previous
[ Ending Event01 ]
Prologue
สองพี่น้องจากลอนดอนพักอยู่ในห้องผู้โดยสารชั้นสาม นี่เป็นคืนที่สงบเงียบคืนหนึ่งบนเรืออโทรพอส แม้ห้องที่ชั้นนี้จะโคลงเคลงตามแรงคลื่นและได้ยินเสียงรบกวนแว่วมาเป็นระยะ แต่ก็ถือว่าสะดวกสบายไม่น้อยจากบรรยากาศผ่อนคลายสบายๆของพี่น้องที่นั่งๆนอนๆเล่นกันเงียบๆ
…อย่างน้อยทั้งสองก็ไม่ต้องวุ่นวายอยู่กับการเก็บกวาดร้านตุ๊กตาไม้ที่เคยมีในลอนดอน ไม่ต้องเตรียมอาหารเย็นหรือตรวจเช็คบัญชีของร้านให้ปวดหัวจนได้นอนกันดึกดื่น
อันที่จริงมันค่อนข้างเงียบสงบเกินไปสำหรับความรู้สึกลึกๆ ของสาวน้อยเลยละ
แต่ทันใดเสียงแปลกประหลาดก็แว่วมากระทบหูของสองพี่น้อง
"หือ..เสียงอะไรน่ะ?" เธอหันไปทางประตู มันไม่ได้อยู่ที่หน้าห้องแน่ละ แต่เธอรู้ว่าเสียงปริศนานั้นมาจากข้างนอก
"เสียงอะไรหรอ?" ผู้เป็นพี่ชายที่นอนเอกเขนกบนเตียงเล่นหันหน้ามามอง ทำเฉยเหมือนไม่ได้ยินไม่ได้สนใจ เขารู้ว่าน้องสาวของเขาซนและอยากรู้อยากเห็นมากขนาดไหน ซึ่งมันไม่เหมาะกับสุขภาพที่อ่อนแอป่วยง่ายของเธอเสียเลย
"พี่ไม่ได้ยินหรอ? เสียงเมื่อกี้ไง..ฟังดูแปลกมากเลย" เด็กสาวลุกทำท่าจะเดินไปที่ประตูอย่างอยากรู้อยากเห็น
"เดี๋ยว..หยุดเลย" คนพี่รีบลุกไปห้าม จับต้นแขนน้องสาวดึงกลับไปนั่งบนเตียง "มันเสียงธรรมดาๆนั่นแหละ คนมีพนักงานทำอะไรอยู่ละมั้ง" ถึงเขาจะรู้สึกเหมือนกันว่ามันเป็นเสียงที่ผิดปกติ แต่ใครจะอยากให้น้องสาวตัวเองออกไปดูอะไรกันละ ถ้าเป็นอะไรอันตรายเขาคงแย่
"แต่ว่า..มันแปลกจริงๆนะ พี่ฟังดูสิ" สาวน้อยที่ถูกจับให้นั่งบนเตียงแย้ง เบ้หน้าอย่างดื้อดึงเล็กๆ "ไปดูหน่อยไม่ได้หรือไง ไม่นานหรอก" เธองอแง ช้อนตามองพี่ชายหน้างอ
"…เฮ้อ..งั้นเดี๋ยวพี่ไปดูให้ เราน่ะหยุดซนแล้วนั่งรออยู่ในนี้" ถึงจะต่อรองไปแบบนี้ ท่าทางของน้องสาวก็ยังงอง้ำเล็กๆอยู่ดี แต่อย่างน้อยถ้ามีอะไรเกิดขึ้น น้องของเขาที่อยู่ในห้องก็ยังปลอดภัยอยู่ดี
เขาเดินออกจากห้อง ส่งสายตามองผู้เป็นน้องเป็นเชิงกำชับว่าห้ามออกมาแล้วปิดประตู
ข้างนอกห้องเปิดไฟสว่าง ทุกอย่างสงบเงียบเหมือนไม่มีอะไรผิดปกติทั้งสิ้น
เขามองซ้ายมองขวาสำรวจอย่างรู้สึกงุนงงเล็กๆ แต่ถ้ากลับห้องไปทั้งที่เพิ่งออกมาได้ไม่ถึงห้านาที น้องเขาคงทำหน้างอแล้วบ่นใส่ว่าเวลาแค่นั้นมันไม่สำรวจเจออะไรหรอกแน่ๆ
เขาถอนหายใจเบาๆ ตัดสินใจลองเดินไปที่ห้องอาหารของผู้โดยสารชั้นสามคนเดียว จำได้ว่ามีห้องพักพนักงานอยู่ พลางคิดว่าคงจะดีกว่าหากให้น้องอยู่ในห้อง อย่างน้อยก็ไม่ต้องเสี่ยง
แต่ทว่าไม่ว่าเขาเดินวนหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ เขาขมวดคิ้ว รู้สึกหงุดหงิดเล็กๆ
"หรือจะจำผิด.." เขาพึมพำแล้วเดินขึ้นไปดูที่ชั้นบน
เขาลองเดินแวะไปที่ชั้น D ที่เป็นห้องอาหารของผู้โดยสารชั้นสองและชั้นหนึ่ง
ประตูของห้องอาหารนั้นไม่ได้ล็อค เขาจึงเปิดเข้าไปได้โดยง่าย บนโต๊ะอาหารข้างในยังมีจานอาหารว่างวางเรียงรายอย่างสวยงานอยู่ด้วยเสียอีก
เขาหยิบผลไม้ขึ้นมาดู พลางคิดสงสัยว่าดึกขนาดนี้แล้วทำไมพนักงานถึงยังไม่เก็บจานพวกนี้ไป
ระหว่างที่จมอยู่กับความคิดตัวเอง เขาก็ได้ยินเสียงคนพูดคุยกันอยู่ในห้องเดียวกัน เขาชะเง้อมอง
…สงสัยจะมีคนได้ยินเสียงแปลกๆแล้วออกมาดูเหมือนกันละมั้ง?
[ Oz H Star ได้อยู่ในกลุ่ม J: To be continue [ Ending Event02 - Oz(J Jinx) ] ]
ทางด้านน้องสาวนั้น หลังพี่ชายปิดประตูไป เธอก็นั่งเงียบหงอยอยู่ในห้อง พลางคิดอย่างหงุดหงิดเล็กๆ
…แค่ออกไปดูเอง..นั่งแต่ในห้องน่าเบื่อจะตาย ถึงจะสบายดีก็เถอะ แถมสุขภาพของเราตอนนี้ก็ไม่ได้แย่อะไรเท่าไหร่ด้วย...
…ทำไมพี่ต้องคอยห้ามแล้วออกไปดูอะไรเสียเองตลอดเลยนะ..เราก็อยากไปดูไปเห็นอะไรบ้างนี่นา
ขณะที่กำลังคิดบ่นเงียบๆ ทั้งห้องโคลงเคลงอย่างผิดปกติ เธอไถลหล่นจากเตียงมาที่พื้น
ตึง!
เสียงดังลั่นมาจากทางประตูห้องที่ตอนนี้สั่นอย่างน่ากลัวเหมือนถูกอะไรบางอย่างกระแทก
แต่แล้วทุกอย่างก็กลับมาเหมือนเดิมในพริบตา
ราวกับไม่เคยไม่อะไรเกิดขึ้นก่อนหน้านี้
เธอนอนนิ่งไปอย่างตกใจ หลังตั้งสติได้ก็ค่อยๆยันตัวลุกขึ้น เธอคิดถึงพี่ชายที่เดินออกไปดูก่อนหน้านี่อย่างเป็นห่วงและหวาดกลัว
…จะเป็นอะไรไหมนะ
…แล้วเมื่อกี่มันคืออะไร
เธอไม่เคยเผชิญอะไรแบบนี้เองคนเดียว เธอเคยมีพี่ชายยืนปลอบและปกป้องเธอตลอด
แต่ตอนนี้มันไม่ใช่ อะไรบางอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ หากพี่ของเธอเจอมันคงแย่แน่นอน
ด้วยความเป็นห่วง สาวน้อยจึงรีบออกจากห้องไปอย่างกล้าๆกลัวๆ
ข้างนอกนั้นสว่างด้วยดวงไฟแบบตอนที่พี่ชายเธอออกไป ทุกอย่างดูสงบเหมือนไม่มีอะไรผิดปกติ และไม่มีใครเลย
ด้วยความกลัวเล็กๆ เธอจึงตัดสินใจเดินไปที่ห้องอาหารชั้น D เธอจำได้ว่าพี่ชายเธอเคยพูดว่าจะมีห้องพักพนักงาน และอย่างน้อยอาจจะได้เจอพี่ชายของเธอ
แต่เมื่อไปถึง ทั้งห้องกลับเงียบสงัดไม่มีใคร เธอจึงเดินต่อไปยังชั้น C ที่เป็นส่วนหนึ่งของที่พักผู้โดยสารชั้นหนึ่ง
"อ..เอ๋ คุณมาทำอะไรที่นี่น่ะครับ" ชายในชุดพนักงานคนนึงทัก เธอรู้สึกโล่งใจขึ้นมาก
…อย่างน้อยก็ได้เจอคนบ้างละนะ
[ Etoile Star ได้อยู่ในกลุ่ม K: To be continue [ Ending Event02 - Etoile(K Kraken) ] ]
สองพี่น้องจากลอนดอนพักอยู่ในห้องผู้โดยสารชั้นสาม นี่เป็นคืนที่สงบเงียบคืนหนึ่งบนเรืออโทรพอส แม้ห้องที่ชั้นนี้จะโคลงเคลงตามแรงคลื่นและได้ยินเสียงรบกวนแว่วมาเป็นระยะ แต่ก็ถือว่าสะดวกสบายไม่น้อยจากบรรยากาศผ่อนคลายสบายๆของพี่น้องที่นั่งๆนอนๆเล่นกันเงียบๆ
…อย่างน้อยทั้งสองก็ไม่ต้องวุ่นวายอยู่กับการเก็บกวาดร้านตุ๊กตาไม้ที่เคยมีในลอนดอน ไม่ต้องเตรียมอาหารเย็นหรือตรวจเช็คบัญชีของร้านให้ปวดหัวจนได้นอนกันดึกดื่น
อันที่จริงมันค่อนข้างเงียบสงบเกินไปสำหรับความรู้สึกลึกๆ ของสาวน้อยเลยละ
แต่ทันใดเสียงแปลกประหลาดก็แว่วมากระทบหูของสองพี่น้อง
"หือ..เสียงอะไรน่ะ?" เธอหันไปทางประตู มันไม่ได้อยู่ที่หน้าห้องแน่ละ แต่เธอรู้ว่าเสียงปริศนานั้นมาจากข้างนอก
"เสียงอะไรหรอ?" ผู้เป็นพี่ชายที่นอนเอกเขนกบนเตียงเล่นหันหน้ามามอง ทำเฉยเหมือนไม่ได้ยินไม่ได้สนใจ เขารู้ว่าน้องสาวของเขาซนและอยากรู้อยากเห็นมากขนาดไหน ซึ่งมันไม่เหมาะกับสุขภาพที่อ่อนแอป่วยง่ายของเธอเสียเลย
"พี่ไม่ได้ยินหรอ? เสียงเมื่อกี้ไง..ฟังดูแปลกมากเลย" เด็กสาวลุกทำท่าจะเดินไปที่ประตูอย่างอยากรู้อยากเห็น
"เดี๋ยว..หยุดเลย" คนพี่รีบลุกไปห้าม จับต้นแขนน้องสาวดึงกลับไปนั่งบนเตียง "มันเสียงธรรมดาๆนั่นแหละ คนมีพนักงานทำอะไรอยู่ละมั้ง" ถึงเขาจะรู้สึกเหมือนกันว่ามันเป็นเสียงที่ผิดปกติ แต่ใครจะอยากให้น้องสาวตัวเองออกไปดูอะไรกันละ ถ้าเป็นอะไรอันตรายเขาคงแย่
"แต่ว่า..มันแปลกจริงๆนะ พี่ฟังดูสิ" สาวน้อยที่ถูกจับให้นั่งบนเตียงแย้ง เบ้หน้าอย่างดื้อดึงเล็กๆ "ไปดูหน่อยไม่ได้หรือไง ไม่นานหรอก" เธองอแง ช้อนตามองพี่ชายหน้างอ
"…เฮ้อ..งั้นเดี๋ยวพี่ไปดูให้ เราน่ะหยุดซนแล้วนั่งรออยู่ในนี้" ถึงจะต่อรองไปแบบนี้ ท่าทางของน้องสาวก็ยังงอง้ำเล็กๆอยู่ดี แต่อย่างน้อยถ้ามีอะไรเกิดขึ้น น้องของเขาที่อยู่ในห้องก็ยังปลอดภัยอยู่ดี
เขาเดินออกจากห้อง ส่งสายตามองผู้เป็นน้องเป็นเชิงกำชับว่าห้ามออกมาแล้วปิดประตู
ข้างนอกห้องเปิดไฟสว่าง ทุกอย่างสงบเงียบเหมือนไม่มีอะไรผิดปกติทั้งสิ้น
เขามองซ้ายมองขวาสำรวจอย่างรู้สึกงุนงงเล็กๆ แต่ถ้ากลับห้องไปทั้งที่เพิ่งออกมาได้ไม่ถึงห้านาที น้องเขาคงทำหน้างอแล้วบ่นใส่ว่าเวลาแค่นั้นมันไม่สำรวจเจออะไรหรอกแน่ๆ
เขาถอนหายใจเบาๆ ตัดสินใจลองเดินไปที่ห้องอาหารของผู้โดยสารชั้นสามคนเดียว จำได้ว่ามีห้องพักพนักงานอยู่ พลางคิดว่าคงจะดีกว่าหากให้น้องอยู่ในห้อง อย่างน้อยก็ไม่ต้องเสี่ยง
แต่ทว่าไม่ว่าเขาเดินวนหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ เขาขมวดคิ้ว รู้สึกหงุดหงิดเล็กๆ
"หรือจะจำผิด.." เขาพึมพำแล้วเดินขึ้นไปดูที่ชั้นบน
เขาลองเดินแวะไปที่ชั้น D ที่เป็นห้องอาหารของผู้โดยสารชั้นสองและชั้นหนึ่ง
ประตูของห้องอาหารนั้นไม่ได้ล็อค เขาจึงเปิดเข้าไปได้โดยง่าย บนโต๊ะอาหารข้างในยังมีจานอาหารว่างวางเรียงรายอย่างสวยงานอยู่ด้วยเสียอีก
เขาหยิบผลไม้ขึ้นมาดู พลางคิดสงสัยว่าดึกขนาดนี้แล้วทำไมพนักงานถึงยังไม่เก็บจานพวกนี้ไป
ระหว่างที่จมอยู่กับความคิดตัวเอง เขาก็ได้ยินเสียงคนพูดคุยกันอยู่ในห้องเดียวกัน เขาชะเง้อมอง
…สงสัยจะมีคนได้ยินเสียงแปลกๆแล้วออกมาดูเหมือนกันละมั้ง?
[ Oz H Star ได้อยู่ในกลุ่ม J: To be continue [ Ending Event02 - Oz(J Jinx) ] ]
..............
ทางด้านน้องสาวนั้น หลังพี่ชายปิดประตูไป เธอก็นั่งเงียบหงอยอยู่ในห้อง พลางคิดอย่างหงุดหงิดเล็กๆ
…แค่ออกไปดูเอง..นั่งแต่ในห้องน่าเบื่อจะตาย ถึงจะสบายดีก็เถอะ แถมสุขภาพของเราตอนนี้ก็ไม่ได้แย่อะไรเท่าไหร่ด้วย...
…ทำไมพี่ต้องคอยห้ามแล้วออกไปดูอะไรเสียเองตลอดเลยนะ..เราก็อยากไปดูไปเห็นอะไรบ้างนี่นา
ขณะที่กำลังคิดบ่นเงียบๆ ทั้งห้องโคลงเคลงอย่างผิดปกติ เธอไถลหล่นจากเตียงมาที่พื้น
ตึง!
เสียงดังลั่นมาจากทางประตูห้องที่ตอนนี้สั่นอย่างน่ากลัวเหมือนถูกอะไรบางอย่างกระแทก
แต่แล้วทุกอย่างก็กลับมาเหมือนเดิมในพริบตา
ราวกับไม่เคยไม่อะไรเกิดขึ้นก่อนหน้านี้
เธอนอนนิ่งไปอย่างตกใจ หลังตั้งสติได้ก็ค่อยๆยันตัวลุกขึ้น เธอคิดถึงพี่ชายที่เดินออกไปดูก่อนหน้านี่อย่างเป็นห่วงและหวาดกลัว
…จะเป็นอะไรไหมนะ
…แล้วเมื่อกี่มันคืออะไร
เธอไม่เคยเผชิญอะไรแบบนี้เองคนเดียว เธอเคยมีพี่ชายยืนปลอบและปกป้องเธอตลอด
แต่ตอนนี้มันไม่ใช่ อะไรบางอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ หากพี่ของเธอเจอมันคงแย่แน่นอน
ด้วยความเป็นห่วง สาวน้อยจึงรีบออกจากห้องไปอย่างกล้าๆกลัวๆ
ข้างนอกนั้นสว่างด้วยดวงไฟแบบตอนที่พี่ชายเธอออกไป ทุกอย่างดูสงบเหมือนไม่มีอะไรผิดปกติ และไม่มีใครเลย
ด้วยความกลัวเล็กๆ เธอจึงตัดสินใจเดินไปที่ห้องอาหารชั้น D เธอจำได้ว่าพี่ชายเธอเคยพูดว่าจะมีห้องพักพนักงาน และอย่างน้อยอาจจะได้เจอพี่ชายของเธอ
แต่เมื่อไปถึง ทั้งห้องกลับเงียบสงัดไม่มีใคร เธอจึงเดินต่อไปยังชั้น C ที่เป็นส่วนหนึ่งของที่พักผู้โดยสารชั้นหนึ่ง
"อ..เอ๋ คุณมาทำอะไรที่นี่น่ะครับ" ชายในชุดพนักงานคนนึงทัก เธอรู้สึกโล่งใจขึ้นมาก
…อย่างน้อยก็ได้เจอคนบ้างละนะ
[ Etoile Star ได้อยู่ในกลุ่ม K: To be continue [ Ending Event02 - Etoile(K Kraken) ] ]
No comments:
Post a Comment